fredag 8 januari 2010

magen är orolig, en klump har det blivit.. jag bara hoppas att gud finns och hör mina böner, för just nu måste jag tro på dehär och framförallt dig..


Jag älskar dig så jävla mycket, gör inget korkat nu.. 
Jag vill inte att minnena ska sluta här inte nu inte någon gång.
Jag vill bara åka dit för att strycka över en punkt jag har klumpen för.
Jag vill att du ska komma hit och hålla om mig tills jag somnar och viska i mitt öra att allt är bra nu.
Iof är jag olyckans barn, men någongång kan gud väl förstå att jag är lycklig med denna människa,
ge mig lycka föralltid då? 


Komhit min älskade.. Jag saknar dig Simon.

Inga kommentarer: